زلزله سال 1341 کلنجین

کلنجین ای سرای عشق وایمان
کلنجین ای صفابخش دل وجان
سلام برکلنجین ،
به عطر گلهای سرخ
به چشمه های زلال،
به صفای دل مردمان خوب ،
به شمیم مصفای علفزار ها ،
به کوچه باغ های سبز ،
که آسمانش را ،
درخت های در هم تنیده پوشانده ،
سلام بر دامان پاک تو که مهد عشق بوده و اگاهی . از خاک تو زنان و مردان نیک بر عرصه های سیاسی فرهنگی و اجتماعی و اقتصادی ، قدم گذاشتند و سربلند ،
بالیدند و نام تو را چون زندگانی ،
به جریان واداشتند .
اززین العابدین خوشنویس معلم مکتب خانه و،
شیخ ابوالفضل صادقی خرقانی ،
شیخ عبدالحی صادقی خرقانی،
حاج آقایونس پرپنچی ،
وحاج ملاعبدالحسین صادقی .......
بزرگانی که به این دیار، مکتب عشق ومحبت ومعرفت به ارمغان آوردند ..
ویاآن صنعتگرانی که آوازه وشهرتشان بانام ویاد خطه کلنجین همراه بود .
زادگاه من ،تاریخ این مرزوبوم گواه است که سالهای پرفراز ونشیب وپرتلاطم زیادی را گذراندی ،
فقر ومحرومیت دیدی ولی دربرابر نفوذ وابستگان به زر وزور وثروت و اربابان وخانهای منطقه مقاوم ، وهمیشه پیروز بودی ،
چه روزها وشبهای پر مخاطره ای را بر خود گذراندی
به راستی بیاد داری چه غمها وشادیهایی را تجربه کردی؟
روزهایی که اشک واندوهت راشاهدبودیم وغم بزرگی را به دوش کشیدی !!
آه از آن شب سیاه ....
دهم شهریور سال ۴۱ زلزله ای سهمگین وویرانگر را از سر گذراندی
وخاطراتی تلخ در تقویم روزگارانت ثبت گردید . شاهد اندوه بی پایان زنان ومردان وکودکانت ، درآن شب سیاه مصیبت بودی . دیوار های کاهگلی ات به سوگ کودکان زیر اوار ، نشست ، و غبار مرگ و هجران در کوچه هایت پیچید .
آن شب فقط ضجه مادران بود و پدران بی فرزند . صدای شکستن پنجره ها،
صدای فریادکمک و ناله ها
ولحظاتی بعد سکوت ....
خانه هامخروب ،چراغها خاموش ...وبوی غبارخاک بود وخاک...

برای مطالعه کامل یاداشت بر روی ادامه مطلب کلیک کنید